P-51D Mustang – Locatie Ossenkampweg

    Op 20 november 1944 de drie squadrons van de 4e Fighter Group op RAF Debden in Engeland, opgestegen om een groep B-24 bommenwerpers te escorteren. Wegens het slechte weer die bombardementsmissie afgelast. De P-51D Mustangs van de 4e Fighter Group zaten toen al in de buurt van België en besloten werd om door te vliegen naar Koblenz om daar troepentransporten aan te vallen. Ook hier was het weer slecht en konden de Mustangs niet in actie komen, via Aken vloog de groep naar het noorden.

    De 4e Fighter Group was opgedeeld in twee formaties, de A Group vloog tot ongeveer Zwolle om vervolgens terug te keren naar Engeland. De B Group vloog door om via Terschelling de terugvlucht in te zetten. 1st Lt. Leonard Werner van de 334e Fighter Squadron vloog in P-51D 44-13411 met rompcode QP-Q en had als Cobweb Blue One de leiding over zijn flight, die verder bestond uit zijn wingman 1st Lt. Donald LeRoy Bennett;  1st Lt. Victor Rentscher en 1st Lt. William “Brad” Hoelscher. Bij Epe zette de A Group een linker bocht in om op koers 270 naar Engeland te vliegen. Ze vlogen onder een dik wolkendek en hadden nauwelijks grondzicht. Besloten werd om naar 27.000 voet te klimmen, zodat ze ergens bij IJmuiden boven het wolkendek zouden uitkomen. Volgens Hoelscher vloog Werner’s flight in gevechtsformatie – met vliegtuigen ongeveer 250 meter uit elkaar. Ze naderden het IJsselmeer en de klim werd ingezet, Hoelscher probeerde Werner en zijn wingman, Bennett, in te halen. Hij hield een afstand van 300 meter aan maar en verloor Werner telkens uit het oog. Het is duidelijk dat het zicht varieerde terwijl ze door de dikke wolkenlaag vlogen. Bennett volgde  zijn leider. Toen Hoelscher de twee P-51’s voor hem uit het oog verloor, dacht hij dat hij Werner naar stuurboord zag draaien. In zijn verklaring na de missie zei Hoelscher dat tijdens een eerdere missie het kompas en de gyro-instrumenten van luitenant Werner vastliepen toen ze door een hoge wolkenlaag vlogen. Hoelscher suggereerde dat mogelijk Werner’s kompas en gyro-instrumenten opnieuw bevroren waren. Dat zou de stuurboordbocht goed kunnen verklaren. Als dat het geval was geweest, zou zijn wingman automatisch ook naar rechts zijn gedraaid. Het is ook mogelijk dat Bennett zich in een dichte bewolking bevond, ongetwijfeld met turbulentie; er stond immers een harde wind. Beide situaties maakten een botsing onvermijdelijk, en in beide gevallen moet de propeller van Bennett de rechtervleugel van Werner’s P-51 hebben geraakt. Dit verklaart ook het geluid van onregelmatig draaiende motoren dat door mensen in Harderwijk werd waargenomen en de rookpluim die werd gezien achter de P-51. Dit kon alleen afkomstig zijn van de P-51 van Bennett, omdat Werner vooraan vloog en onmogelijk vooraan geraakt kon worden terwijl zijn wingman achter hem zat. Dit verklaart ook de vondst van een deel van een stuurboordvleugel in Wolderwijd, precies in de vliegbaan van de neerstortende P-51. Het deel van de vleugel met de ontbrekende machinegeweren werd in 2004 door een sportvisser gevonden. Langs dezelfde route werd in 1983 nog een vleugeldeel uit het water gevist door visser Jacob Jansen van de kotter HK-7. Tijdens het vissen op voorn op de Wolderwijd trok hij met zijn zegen een stuk aluminium omhoog, dat werd later geïdentificeerd als de stuurboordklep van een P-51. Toen QP-Q 44-13411 in 1970 werd geborgen, werd er geen rechtervleugel gevonden en ontbraken er drie machinegeweren van kaliber .50.

    De piloten van het 334e Fighter Squadron in de zomer van 1944 met Leonard Werner op de voorste rijd tweede van links.

    Foto: De piloten van het 334e Fighter Squadron in de zomer van 1944 met Leonard Werner op de voorste rij tweede van links.

    Leonard Werner’s P-51 sloeg op het water te pletter. Zijn lichaam is nooit gevonden, ook bij de berging in 1970 werd er behalve een schoen niets van hem teruggevonden. En hoe verging het Bennett? Die kon gebruik maken van zijnn parachute, terwijl zijn P-51D 44-13615 QP-R bij Horst aan de kust neerging. Bennett kwam in Harderwijk terecht, brak zijn enkel en werd via het hospitaal gevangen gezet in het krijgsgevangenkamp Stalag Luft III bij Sagan in Polen.

    Over 1st. Lt. Leonard Werner heeft publicist Cees Steijger een boek geschreven onder de titel “Lenny – A Debden Eagle”. Het boek is hier verkrijgbaar.